1. Co to jest emocjonalna alfabetyzacja?

Termin „emocjonalna alfabetyzacija” został wprowadzony przez Claude’a Steinera w 1997 roku. Steiner uważał, że emocjonalna alfabetyzacja jest najważniejszym narzędziem pomagającym ludziom, a zwłaszcza dzieciom, radzić sobie z emocjami, a tym samym poprawiać jakość ich życia. 

Podzielił on emocjonalną alfabetyzację na pięć odrębnych części:

1.      Rozpoznawanie swoich własnych uczuć;

2.      Posiadanie empatii;

3.      Nauka zarządzania swoimi emocjami;

4.      Rozwiązywanie problemów emocjonalnych;

5.      Integracja wszystkich powyższych, zwana również interakcją emocjonalną.

Emocjonalna alfabetyzacja – umiejętność rozumienia, wyrażania i efektywnego zarządzania emocjami – jest bardzo ważną umiejętnością dla dorosłych zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Emocjonalna alfabetyzacja dorosłych obejmuje zrozumienie, jak emocje manifestują się i zmieniają zachowanie oraz myślenie człowieka. Poprzez badanie praktycznych strategii rozwoju emocjonalnej alfabetyzacji, dążymy do dostarczenia dorosłym narzędzi potrzebnych do poruszania się w złożonym środowisku emocjonalnym.

Osiem podstawowych emocji / Robert Plutchik:

1.      Smutek

2.      Strach

3.      Obrzydzenie

4.      Złość

5.      Radość

6.      Zaskoczenie

7.      Ciekawość

8.   Nadzieja Inne: szczęście, niepokój, miłość, depresja, pogarda, duma, wstyd, zazdrość.

         • Przeżywamy około 30 emocji na godzinę.

         • Codziennie przeżywamy około 500 stanów emocjonalnych.

         • Radość, zadowolenie z siebie często zmieniają się w niezadowolenie, rozpacz.

         • Niepokój, napięcie, rozczarowanie wszystkim prowadzą do poczucia obojętności i pustki. 

To uczucie pojawia się, gdy uświadamiamy sobie, że dzieciństwo minęło, ale wciąż nie jesteśmy w pełni dorośli. W przeszłości emocje nie były zbyt istotne, ale teraz dostrzegamy ich wagę. Mówi się: „Ludzie są źli i sfrustrowani, musimy ich wysłuchać.” Ciekawe, że takie zdania pojawiają się, gdy tłum nie jest tylko zły, ale wyraża agresję. Ostatnio mówi się o gniewie uczestników takich ruchów, jak marsz rodzinny. Emocje nie są ani dobre, ani złe, chyba że są przyjemne lub nieprzyjemne. Zawsze niosą informacje, które należy usłyszeć. Złość może przekazywać niezaspokojone oczekiwania (zarówno własne, jak i innych), przekroczone granice itd. Daje ona energię do obrony.