1. Planowanie czasu

1.1. Model planowania czasu składa się z następujących głównych części:

1) Problemy dla jednostki i organizacji. Nieodebrana lub spóźniona praca, niska jakość pracy, utrata równowagi między pracą a życiem prywatnym, konflikty, zwiększone napięcie i stres zachęcają ludzi do wprowadzania zmian, znajdowania sposobów na lepsze planowanie czasu i bardziej efektywne jego wykorzystanie.
2) Typologie i techniki zarządzania czasem. Chociaż nie ma powszechnie akceptowanych zasad dotyczących efektywnego wykorzystania czasu, można podsumować następującą typologię technik planowania i efektywnego wykorzystania czasu: ustalanie priorytetów, monitorowanie i analiza zużycia czasu.
3) Korzyści dla jednostki i organizacji. Pozytywne skutki zarządzania czasem przejawiają się zarówno w rozwoju umiejętności zarządzania czasem, jak i w zmniejszeniu marnotrawstwa czasu i wzroście wydajności, w dotrzymywaniu harmonogramów i terminów oraz w zmniejszeniu napięcia i stresu. Wszystko to skutkuje osobistą satysfakcją i korzyściami dla organizacji.